12.08.2009 Эксперты.бай о дебютном альбоме группы ZATOCZKA

"- Этот альбом, соберет рецензии с оценками не ниже 8,5. Все получилось даже круче, чем ляписовский «Манифест», но мы вдобавок альтернативнее намного..."
Не помните? А мы вам напомним о недавнем интервью с лидером группы ZATOCZKA Максимом "Кепачку трымай" Остроуховым. Настало время отвечать за базар. Господа белорусские музыкальные эксперты выставили свои оценки. Они (эксперты), понятно, не истина в последней инстанции. Общеизвестно, что последняя инстанция - Юрий Романов, а предпоследняя - Виталий Шум, чья истина будет чуть выше...

Такие дела: слово не воробей, вылетит - самому потом погано. Не злобы для, порядку ради - посмотрим все же, что думают по поводу дебютника ZATOCZKA "эксперты" по самоназванию.

Магілёўскія ска-панкі запальваюць. "Zatoczka" – гэта такая страва, за аснову якой бяруцца раньнія "лепрыконсы" зьмешваюцца з малаўежнымі "дывэйшанамі", а для лепшага страваваньня дадаецца дробка "тяні-толкая" ды дзеля жарту паліваецца ўсё гэта зьверху "каслукой". Гурт доўга ішоў да гэтага альбому, пасьпеў паскандаліць на канцэртах, фэстывалях і прыёмах у амбасадах. Забаўна, што тыя самыя песьні, якія прынесьлі ім вядомасць, музыкі вырашылі ў свой дэбютнік не ўключаць – гаворка пра "Хуліганаў" і "Прэзідэнт гуляе ў хакей".

Яны любяць правакаваць, не думаючы пра наступствы, як у сітуацыі зь вясёлым рок-н-ролам "Шэрыя": "Няхай я загіну беспантова ў пекле, чым у міліцыю нашу на працу пайду". Яны бязмежна эгаістычныя, пра што сьведчаць першы і апошні трэкі альбому. Яны нават здольныя адчуваць Мэлёдыю (песьня "Слова" і трэк "Word Up", які нагадаў "ляпісаў" пэрыяду да "Ранетага сэрца"). Сорам не бярэ іх, зь лёгкасьцю пасылаюць яны на тры літары ўсіх абыватэляў, але адчуваецца, што брыдкаслоўі ў музыкаў не вынік выхаваньня, а адзін з мастацкіх сродкаў. Разынка і гонар гурта "Zatoczka" – духавая сэкцыя. І картавасьць вакаліста тут зусім не перашкода.

Группа "Zatoczka" причисляется многими к ска-панку, но на деле это скорее вариация на тему брестских альт-панк-рокеров "Дай дарогу", только полегче, пораздолбаистее и с духовыми. При этом могилевчане будут уровнем пониже – и по текстам, и по музыке, и по подаче.

На менее панковых песнях они внезапно начинают напоминать "Леприконсов" времен "Хали-гали паратрупер" и это звучит чудовищно. Белорусскоязычный кавер на песню "Word Up" (один из мировых альтернативных хитов 90-х в исполнении группы "Gun") тому яркое подтверждение.

Можно еще говорить о качестве записи, о вокале, но это уже вопросы второго-третьего плана. Первичны проблемы именно с творческой стороной – слишком все средне-слабенько.

Склалася такое ўражаньне, што "Заточка", як і некаторыя іншыя адносна маладыя каманды, крыху пасьпяшаліся з выданьнем гэтага альбому. Паўгадзіны музыкі сапраўды ня надта цягнуць на паўнацэнны альбом, што лішні раз падказвае: а ці было ў запасе групы яшчэ нешта вартае ўвагі? Хіба што не. Тым больш што зьмешчаныя ў альбоме (так бы мовіць) песьні мне асабіста не дадалі шмат аптымізму.

Пачну з таго, што большасьць зь іх на высокае званьне "песьня" ня надта й цягне. Гэта хутчэй замалёўкі, эскізы таго, што магло б быць песьняй. Бо па форме яны неразьвітыя, найбольш паказальная зь іх – "Пра футбол". Тут форма і зьмест пайшлі разам такіх крывым шляхам, што, прынамсі, песьняй гэта не назавеш аніяк. Так, нешта аморфнае й пустое ўнутры.

Зьвяртаюць на сябе хіба што "Слова" (гэткі сучасны моладзевы варыянт музычнага фону дзеля вынасу ў апошні шлях жмуроў) ды "Шэрыя" – песьня, дзе маецца нешта такое, што можна называць формай. Дый зьмест больш-менш зразумелы.

Духавыя інструмэнты ў "Заточкі" працуюць збольшага зладжана, чаго дасягнуць ня вельмі проста. Гэта безумоўны плюс. Аднак маецца й мінус: аднастайнасьць іх выкарыстаньня. У гэтым сэнсе рыфы духавых хутка пачынаюць надакучваць, калі не сказаць больш жорстка. Рэдка калі яны выходзяць на першы плян, пачынаюць выконваць самастойную ролю. У ролі ж "падносчыкаў снарадаў" ім яўна не стае гнуткасьці, хоць менавіта яны, духавыя, выкарыстаныя з большай фантазіяй, маглі б дадаць уласна музыцы большай разнастайнасьці.

Нарэшце, мат. Гэта ўжо дастала! Бо такое складаецца адчуваньне: калі ў тэкстах няма чаго сказаць, музыкі пачынаюць мацюкацца. Мат – гэта выратавальнае кола для тых, хто ня ў стане выказацца па сутнасьці. Сяму-таму падаецца, што такая лексыка дадае "крутасьці", энэргетыкі.Аніяк! Гэта толькі выяўляе бездапаможнасьць і нясьпеласьць розуму. Яно з часам, канешне, міне. І "Заточка" як калектыў малады, мусіць, проста павінна прайсьці й праз гэта, калі думае надоўга затрымацца на сцэне. Калі ж не, гэты альбом забудзецца гэтак жа хутка, як забыліся ўжо некаторыя альбомы зь ліку тых, што былі выдадзены, прыкладам, летась.

Могилевчане заточены на примитивный ска-панк, без излишних украшательств и уходов от формы. Таким оскалом и берут слушателя за горло, душат его, но не до смерти, а так, чтоб в судорогах можно было порассуждать. А рассуждать особо не хочется, да и не о чем – прилежно, по-флибустьерски, обложили там, облажали того, выплеснули адреналин, а ребенка в их песнях и нет: ни в музыке, ни в текстах. Вот вам вся наша энергия, питайтесь, а мы полопаем вашей, говорят они. И все – отработали лавэ. Лавцэ, в нашем случае. И правильно – харцэ.

Мне совершенно не понятно, с чем был связан некий шум с появлением сей группы в медиа-пространстве Беларуси. Или я туплю, что вряд ли, или СМИ, которым по нынешним временам палец покажи, желательно средний, так они на него корону напялят.

Чипсы, пиво и рок-н-ролл.

Оригинал статьи: http://www.experty.by/